Het is een feit, veel vrouwen houden van roze. Ze voelen zich ertoe aangetrokken, het trekt de aandacht en het triggert iets. Daarom wordt het ook vaak in marketing gebruikt, van cosmeticalijnen tot skincare. Maar wat is toch de magie van roze? Wat zit er achter die aantrekkingskracht?
Roze kalmeert het zenuwstelsel
Roze is meer dan alleen een mooie kleur. Er zit een neurologische werking achter. In de jaren 70 ontdekten onderzoekers dat een specifieke roze tint , Baker-Miller Pink, agressie kon verminderen. Binnen minuten daalde de hartslag en bloeddruk van proefpersonen. Sindsdien wordt roze in kleurpsychologie beschouwd als een kalmerende tint. Ook in ziekenhuizen en openbare ruimtes wordt pastelroze vaak bewust ingezet. Niet om te versieren, maar om de sfeer te verzachten. Roze zet het zenuwstelsel op rust. En dat is meteen al een verklaring waarom we er ons zo tot toe aangetrokken voelen.
Roze bestaat helemaal niet
Het grappige is dat roze helemaal niet bestaat als lichtfrequentie. Je hersenen construeren roze door rood met blauw of wit te combineren. En dat maakt het juist zo bijzonder. In het lichtspectrum van de regenboog zie je rood, oranje, geel, groen, blauw en violet. Roze bestaat niet als afzonderlijke golflengte. Het is wat wetenschappers een niet-spectrale kleur noemen: je ogen vangen tegelijk rood en blauw op, maar er zit letterlijk geen roze in het spectrum. Je brein maakt er zelf een kleur van.
Andere kleuren zoals oranje of paars ontstaan ook door menging, maar die hebben wél een eigen plek in de regenboog. Roze niet. Dat maakt het bijna magisch: het bestaat alleen omdat jij het ziet. Omdat je hersenen het verzinnen. En dat roept een gevoel van dromerigheid en zachtheid op, iets wat net buiten de realiteit zweeft. Misschien is dat de tweede verklaring, de magie van iets dat niet bestaat, dat wij zelf verzonnen hebben.
De evolutionaire gevoeligheid voor roodtinten
Dan heb je nog de evolutie. Er zijn aanwijzingen dat mensen met een fijne gevoeligheid voor rood- en blauwtinten ooit een evolutionair voordeel hadden. In prehistorische tijden was het cruciaal om onderscheid te maken tussen rijp en onrijp fruit, gezonde huidtinten en subtiele kleurverschillen in de natuur.
Die gevoeligheid leeft nog altijd door in het kleurensysteem van onze hersenen. Roze is natuurlijk een zachte variant van rood en dat activeert datzelfde zintuiglijke circuit. Het wekt herkenning en aantrekkingskracht op, diep vanuit de visuele cortex.
Roze maakt blij
Kleuren beïnvloeden je stemming via de hypothalamus: het gebied in je hersenen dat hormonen aanstuurt. Zachte roze tinten bevorderen serotonine, wat ontspant. Feller roze activeert dopamine, dat energie en focus stimuleert. Daarom roept roze vaak gevoelens op van lichtheid en creativiteit. Het maakt vrolijk, zonder te overprikkelen. Geen toeval dat roze zoveel voorkomt in cosmetica en design.
Roze is een positieve kleur
Je kunt dus rustig concluderen dat Roze veel positieve gevoelens oproept. Van een nieuw begin (denk aan de roze lentebloesem) tot ontspanning en van creativieit tot aan focus. Roze heeft het helemaal. Het is dus helemaal niet vreemd dat dit zo’n geliefde kleur is bij velen. Het is onze eigen magische zelf verzonnen kleur.
